Duoble transitiva verbo estas verbo, kiu devige havas tri argumentojn: subjekto, rekta objekto, kaj nerekta objekto. Ĉefa ekzemplo en la plejmulto de lingvoj estas "doni":
Jen "li" estas subjekto, "ĝin" estas rekta objekto (en Esperanto markita per la akuzativa finaĵo -n), kaj "ŝi" estas nerekta objekto (en Esperanto markita plej ofte per la prepozicio "al").
En multaj lingvoj kun ampleksa kaz-sistemo, la ricevanto en frazo kun verbo kiel "doni" markiĝas per dativa kazo, kies nomo venas de latina vorto por "doni".
Oni povas analizi la lingvojn laŭ tio, ĉu estas la donaĵo aŭ la ricevanto en tia frazo, kiu markiĝas samkiel la rekta objekto en simpla transitiva frazo. En iuj lingvoj, ekz. la angla, estas ebleco marki ambaŭ argumentojn same:
Jen ambaŭ objektaj argumentoj, "her" kaj "the books", markiĝas same, sen prepozicio. La angla ankaŭ permesas (en pli vasta gamo de fraztipoj) frazigon kun prepozicio to ("al"):
Tiu frazigo estas iome pli formala ol la supra.
La tri specoj de lingvoj tiurilate estas:
Esperanto ŝajne estas de la tria speco; ĝi ankaŭ havas verbojn, kie la donaĵo estas nerekta (prepozicia) argumento kaj la ricevanto estas markita per akuzativo:
En tiu klasifiksistemo "ricevanto" kaj "donaĵo" ne laŭvorte ĉiam signifas ricevanto kaj donaĵo; povas esti aŭskultanto kaj komunikaĵo, ekz.: